ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ

 

Σταύρος Ξαρχάκος ΣΑΒΒΑΤΟΒΡΑΔΟ ΣΤΗΝ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ με τους λογοκριμένους στίχους

Tο απομεσήμερο έμοιαζε να στέκει

σαν αμάξι γέρικο στην ανηφοριά

Kάθ’ απομεσήμερο στο κρυφό μας στέκι

πίσω απ’ το μαγέρικο του Δεληβοριά

 

Όλα μοιάζαν ουρανός

και ψωμί σπιτίσιο

Όλα μοιάζαν ουρανός

και γλυκό, γλυκό ψωμί

 

Tάχα τι να ζήλεψαν στα χλωμά σου μάτια

που ’γιωμαν τ’ απόβραδο γλύκα πρωινή

κι ήρθαν και βασίλεψαν τα βαθιά σου μάτια

κάποιο Σαββατόβραδο στην Kαισαριανή

 

Κι όλα γίναν κεραυνός

πελαγίσια αρμύρα

Κι όλα γίναν κεραυνός

και πικρό, πικρό ψωμί

 

Γνώριζες τα βήματα ξέκρινα τους ήχους

και μπογιές 'τοιμάζαμε με σβηστή φωνή.

Τις βραδυές συνθήματα γράφαμε στους τοίχους

πέφταμε και κράζαμε "κάτω οι Γερμανοί".

 

Κι όλα ήταν ουρανός

και ψωμί σπιτίσιο.

Κι όλα ήταν ουρανός

και γλυκό ψωμί.

 

Σου ’δινα τα χρώματα, μου ’δινες τους τόνους

και φωτιές ανάβαμε με σβηστή φωνή

κάθε απομεσήμερο τρέχαμε στους δρόμους

τρέχαμε και γράφαμε "Έξω οι Γερμανοί"